Okładka pamiętnika Pamiętnik Draculaury z linii 'School's Out'. Okładka[] Tom tysiąc pięćset dziewięćdziesiąty dziewiąy... i 7/8. Pierwszy wpis (bez daty)[] Uwaga dla siebie, szukając przekąski w nocy- Nie otwieraj części lodówki należącej do taty! Szczerze, myślę, że niektóre jego dania na wynos leżą tam od tygodni 15 września[] „Zerwałam” dzisiaj z Jacksonem Jekyllem... nie żebyśmy kiedykolwiek się spotykali tak oficjalnie, co byłoby miłe, ale za każdym razem gdy się ze mną umawiał, zachowywał się jak niewidzialny chłopiec i nigdy się nie pojawiał. Ani nie zadzwonił. Następnego dnia był bardzo słodki i przepraszał, ale nigdy nie pamiętał dlaczego zapomniał o naszej randce. Myślę, że gwoździem do trumny było to, gdy wystawił mnie na imprezie i czułam się jak cmentarz z jednym nagrobkiem. Ostatecznie tańczyłam z tym strrrasznie gorącym DJ'em Holtem Hyde, który zachowywał się, jakby mnie znał, chociaż jestem pewna że nigdy się nie spotkaliśmy. Jackson i ja jesteśmy wciąż przyjaciółmi, ale czasami tak właśnie jest. 25 września[] Poszłam na plażę z Frankie, Clawdeen i Clawdem pooglądać surfującą Lagoonę. To był piękny dzień, co oznaczało, że muszę się posmarować kremem z filtrem przeciwsłonecznym, a muszę używać go bardzo dużo . Jest tak gęsty jak miód i przyciąga piasek jak magnes, więc musiałam siedzieć na kocu cały czas, żeby nie wyglądać jak rzeźba z piasku. No cóż, warto się trochę pokłopotać żeby móc spędzić dzień na plaży. 30 września[] Do późna czytałam nową powieść o zakazanym romansie pomiędzy wilkołaczką i wampirem... jakby to się kiedykolwiek zdarzyło... ale to było tak słodkie i tragiczne, że nie mogłam się oderwać. Oczywiście zaspałam na mój budzik i prawie spóźniłam się do szkoły, co oznaczało, że mój makijaż był katastrofą, bo nie miałam na niego czasu. Na szczęście, Ghoulia zobaczyła mnie, zanim ktoś inny to zrobił, a ona pomogła mi naprawić go, więc nie poszłam na moją pierwszą lekcję wyglądając jak nieumarły klaun... nie żeby było w tym coś złego. 1 października[] Zrobiłam jeden z tych quizów żeby zobaczyć jakim stworzeniem jestem- myślę, że wszystkie potwomagazyny dla nastolatków je teraz mają- co wydaje się całkiem dziwne, skoro już dobrze wiem. W każdym razie, quiz miał pytania jak: Jakie jest twoje ulubione miejsce spotkań? Jaka jest Twoja ulubiona potrawa? Wolałbyś być martwy lub nieumarły? Biegasz, latasz czy pełzasz? Więc po odpowiedzeniu na wszystkie pytania odwróciłam kartkę żeby przeczytać: "Gratulacje! Jesteś Nimfą Leśną! Jesteś miła, łagodna i kochasz słońce oraz naturę. Prawdopodobnie mieszkasz na drzewie, gdzie można cieszyć się towarzystwem wielu leśnych zwierząt, których nigdy byś nie przestraszyła ani zjadła." Zastanawiam, czy powinnam podzielić się tym z ojcem? LOL... może nie :) 7 października[] Clawd i Spectra potwornie się dzisiaj pokłócili i zrobiło to takie zamieszanie, że oboje zostali wezwani do gabinetu dyrektorki Głowenii Krewnickiej. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek widziała Clawda tak wściekłego, albo Spectrę, tak pewną swojej racji, ale żadne z nich nie chciało o tym rozmawiać gdy wyszli z gabinetu- nawet ze mną! Clawdeen mysli, że to ma cos wspólnego z Cleo i Clawdem, ale totalnie nie rozumiem, jak na to wpadła. Teraz Clawdeen jest zła na Cleo. Znowu. To bardzo smutne, szczególnie że wyglądało na to, że zaczynają się nawzajem tolerować. 12 października[] Wiem, że sporo potworów nie jest podekscytowana pisaniem eseju ze straszydziedzictwa, ale ja myślę, że to przerażająco fajna sprawa! Po pierwsze, piszę scenariusz o moim nieżyciu i myślę, że to bardzo pomoże trzeciemu aktowi, a po drugie, daje mi to okazję wyjaśnić parę rzeczy. Zaczynając od faktu, że mój ojciec jest o wiele starszy, niż jakikolwiek potwór może sobie wyobrazić. To znaczy, że był wampirem już wtedy, kiedy najmodniejsze były togi... więęęc dobrze, że ojciec już ich nie nosi. Następnie wydarzyła się ta cała afera z kradzieżą tożsamości, gdy wynajęliśmy zamek nasz zamek w Transylwanii jakiemuś kompletnemu oszustowi, który podszywał się pod ojca. Od tamtej pory muszę nosić przy sobie mój akt śmierci, żeby udowodnić, że naprawdę jestem tak stara jak mówię, ponieważ niektóre potwory myślą, że jestem spokrewniona z tym przegrywem. Na nieszczęście tego oszusta jego nietoperze wróciły na grzędę, i to nie w tym dobrym sensie. Reszta historii, na przykład to jak ojciec przygarnął mnie i moją matkę, gdy nikt inny tego nie zrobił, i dlaczego jestem wampirem-weganem, mam zamiar zachować na mój scenariusz, który zrealizuję w czarno-różowym filmie. Jak strasznie fajne by to było? 16 października[] W ciągu trzech dni, Clawdeen opuściła test z szalonej nauki, szkolną potańcówkę i promocję kup jeden, dostań jeden na buty w Wampilerii. Frankie i ja wiedziałyśmy, że musiało być nie tak, ale Clawdeen nie odpowiadała na nasze SMS-y ani e-maile. W końcu Clawd pokazał nam zdjęcie Clawdeen, które zrobił swoją iTrumną. Jej włosy... były... nie z tego świata. Clawd powiedział, że nie mogła tego naprawić i musiała „ctrl+alt+del” swoją nową fryzurę za pomocą maszynki elektrycznej. Powiedział, że była tak przygnębiona, że poodwracała wszystkie swoje lusterka do ściany i nawet nie warczała na Howleen gdy ta pożyczała jej ubrania. Zaproponowałam, żebyśmy też ogoliły głowy, ale wtedy Frankie przypomniała mi jak szybko odrastają włosy Clawdeen i że będziemy łyse o wiele dłużej niż ona. Więc wpadła na pomysł by udać się do Wampilerii i kupić Clawdeen paczkę przerażająco zapalonej fashionistki by ją rozweselić. I tak właśnie zrobiłyśmy. Oczywiście kupiłyśmy też coś dla siebie. :) 25 października[] Miałam wczoraj spędzać czas ze straszyciółkami, ale nie wyszło. Próbowałam wytłumaczyć co stało się Clawdeen, ale nie mogłam. Była na mnie zła, bo zawsze mówię jej o wszystkim. Myśli, że coś przed nią ukrywam, co po części jest prawdą, ale nie jestem pewna czy chcę komukolwiek o tym powiedzieć. Jeszcze. Napisałam więc wiersz aby opisać co się stało. Nie wiem dlaczego łatwiej mi wyrazić emocje przez wiersz, ale czasami tak po prostu jest. Przeczytałam to Hrabiemu Wspaniałemu, który zazwyczaj opuszcza pokój gdy jestem zbyt ckliwa, ale tym razem przyleciał i dał mi mały, nietoperzy uścisk gdy skończyłam. Pewnej jesiennej nocy wybrałam się na spacer spotkać się z przyjaciółmi w znajomym miejscu Niebo w górze było bardzo rozgwieżdżone i wydawało mi się, że nie widać żadnej chmury Więc wyszłam bez parasola i płaszcza chociaż prawdopodobnie potrzebowałam łodzi Bo chmury nadciągnęły z rykiem smoka i wkrótce potem zaczęło lać Nie jest to przyjemny deszcz, dobry dla roślin i kwiatów ale napędzający, nieprzyjazny, zimny, twardy lodowaty prysznic Teraz byłam w połowie drogi między domem a tym miejscem mój makijaż był zniszczony, moje włosy też Bez schronienia w zasięgu wzroku ani możliwości wyschnięcia Ukryłam twarz w dłoniach i zaczęłam płakać Kiedy spod prysznica deszczu, głos przedarł się, "Hej D, to ja Clawd, hej D czy to ty?" Gdy mrugnęłam przez łzy i deszcz, zobaczyłam Brat Clawdeen, Clawd, machający do mnie Odważnie pędził przez cztery pasy ruchu błysnął z parasolem w dłoni Poprowadził mnie, pomógł mi wrócić do swojego samochodu, ciepłego i suchego nie powiedział ani słowa, dopóki nie skończyłam płakać „Oto gorąca bita śmietana coffinccino bez piany, to cię rozgrzeje, kiedy odwiozę cię do domu.” Z samochodu odprowadził mnie do drzwi chroniąc mnie jeszcze przed ścianą burzy Kiedy odwrócił się, żeby wyjść, złożyłam pocałunek na jego policzku potem wbiegłam do środka, zanim zaczął mówić. I kiedy patrzyłam, jak jego samochód znika z pola widzenia Czułam, że coś się dla mnie zmieniło tej nocy Nie widziałam go już tylko jako brata mojej najlepszej przyjaciółki tamtej nocy stał się dla mnie kimś innym. Wspaniałą rzeczą w poezji jest to, że nie musi być epicka, żeby wyrazić to jak się czujesz. Teraz muszę się zastanowić: „Czy on czuje to samo?”